καήκαμε και εμείς !

Την προηγούμενη εβδομάδα από το Σάββατο το πρωί μέχρι τη Δευτέρα καιγόταν για άλλη μια φορά και η Σκύρος. Τι να πούμε βέβαια και εμείς μπροστά σ' αυτό που συνέβαινε στην Αττική, αλλά το νησί δεν διαθέτει και τόσο μεγάλο πευκοδάσος πέρυσι κάηκε περίπου από την περιοχή Ψαχρά μέχρι τον Αγ. Φωκά, φέτος από Ασπους μέχρι Αχερουνες σε λίγα χρόνια φοβάμαι δεν θα έχουμε πευκοδάσος ή θα έχει μείνει καμιά γωνίτσα με πεύκα που να μας θυμίζει το παλιό δάσος.
Ευθύνες ποτέ δεν αποδίδονται, η οργή και ο θυμός του κόσμου μεγάλος, υπάρχει λύση στο πρόβλημα των πυρκαγιών;
Μελισσοκομικά δεν το συζητάω από πέρυσι καίγονται οι ρεικωνες του νησιού που τυχαίνει να βρίσκονται στα σημεία της πυρκαγιάς συν κουμαριές και άλλα μελισσοτροφικά φυτά, βέβαια όλα ξαναγίνονται αλλά και αυτή δεν είναι λογική. Ένα μόνο έχω καταλάβει ότι η μελισσοκομία θα ασκείται ακόμα πιο δύσκολα στο νησί.
Εύχομαι υπομονή και κουράγιο στους πυρόπληκτους συναδέλφους.



ευχαριστώ τη Νάσια Σπανού για τις αεροφωτογραφίες.

Δυσκολίες

Νοτιάδες, υγρασία, βροχή! Κάπως έτσι είναι ο καιρός από τα μέσα Ιουνίου αποτέλεσμα να έχει καεί σχεδόν όλο το θυμάρι και αυτό που άνθισε δεν το δουλεύουν, τεμπελιάζουν τα κορίτσια στις κυψέλες είπαν να κάνουν διακοπές φέτος!Δύσκολο το φετινό καλοκαίρι που να βρεις κουράγιο να πας στα μελίσσια. Το τελευταίο χαρτί παίζεται στα όψιμα θυμάρια στα ψηλά, καθημερινές μεταφορές αυτές τις μέρες, προσπαθώ να κρατήσω τη ψυχραιμία μου έχω ξαναπεράσει τέτοια καλοκαίρια άλλα ο φετινός καιρός δεν μου έχει ξανατύχει, τροπικό το φετινό καλοκαίρι στο Αιγαίο με βάση και από αυτά που διαβάζω και από τους φίλους από τη Μύκονο και τη Πάρο, τα ίδια ακούω και από την Άνδρο.
Πάντως ο καλός καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται και κάθε δυσκολία είναι πάντα μια πρόκληση.


το καμμένο


αυτό δεν έδωσε πάει να καεί

... ίσως τα μπουμπούκια




Νίκο Καλό Ταξίδι

Μύρισε Καλοκαίρι

Οι ζέστες έχουν αρχίσει και σφίγγουν, τα τελευταία χαμομηλάκια προσφέρουν τη γύρη τους στα μελισσάκια τα οποία γονευουν ασταμάτητα, η σμηνουργία φέτος ήταν έντονη μια και η άνοιξη είχε δύναμη.
Στη τελική ευθεία για το θυμάρι (γύρω στα μέσα Ιούνη εδώ) είμαι καθημερινά στα μελίσσια ετοιμάζοντας τα για τον πολυπόθητο τρύγο.
Καλή δύναμη και καλή επιτυχία σε όλους.

στη φώτο ο Ανέστης φροντίζει τις κυψέλες του

Το σφεντάμι

Πλησιάζοντας το Πάσχα ακριβώς στη μέση του Απρίλη άλλη μια βροχούλα ανοιξιάτικη πέφτει σήμερα σαν δώρο Θεού στο νησί μας. Τα μελίσσια γονεύουν καθημερινά όλο και πιο πολύ πλησιάζοντας στη σμηνουργία η οποία δεν έχει ξεκινήσει ακόμα εδώ αλλά το νοιώθεις και το βλέπεις ότι έρχεται από μέρα σε μέρα.

Μια απο τις κυρίες ανθοφορίες που συμβάλει σ' αυτό εκτός από το φασκόμηλο είναι και αυτή του σφενταμιού.

Είναι μια ανθοφορία την οποία την κηνυγάω κάθε χρόνο μια και δυναμώνει πολύ τα μελίσσια μου, τα σφεντάμια ευδοκιμούν στη νότια πλευρά του νησιού στην περιοχή του 'βουνού' όπως λέμε εδώ, δεν είναι σαν τα σφεντάμια της βόρειας Ελλάδας, εδώ τα δέντρα είναι πιο μικρά από τα συνηθισμένα σφεντάμια. Είναι μια συγκεκριμένη κατηγορία που ευδοκιμεί εδώ στη Σκύρο και στη Κρήτη απο όσο ξέρω, οι φίλοι από τη Κρήτη μπορούν να μας ενημερώσουν αν γνωρίζουν κάτι. Το σφεντάμι είναι φυλλοβόλο δέντρο ανθίζει τον Απρίλιο τα άνθη παράγουν άφθονη γύρη, σπάνια παράγει και μελιτώματα.


Οι εργασίες αυξάνονται στο μελισσοκομίο καλή συνέχεια σε όλους και καλό Πάσχα.

η Μαρτίνα και ο Φακός

Οι "παλαιοί" στο νησί λένε κάθε χρόνο τέτοια εποχή το νου σου στη Μαρτίνα μην βιάζεσαι, λέγοντας Μαρτίνα ενοούν τη τελευταία χειμωνιάτικη κακοκαιρία του έτους που κάθε χρόνο πέφτει κοντά στην εαρινή ισημερία, και βέβαια έχουν δίκιο κόντρα στη δικιά μου μελισσοκομική βιασύνη που με τις πρώτες ζέστες βιάζομαι να βάλω πατώματα να κόψω κτλ, κτλ.
Έτσι και φέτος την τελευταία εβδομάδα έχουμε άστατο καιρό με έντονους ανέμους από παντού, πότε βοριάδες και κρύο πότε νοτιάδες και ζέστη σήμερα για παράδειγμα έχει αλλάξει τρεις καιρούς όλη τη μέρα!
Μέσα σε όλη αυτή την αναστάτωση όμως άνθησε το φασκόμηλο ο φακός όπως το λέμε εδώ. Κύριο μελισσοτροφικό φυτό τα άνθη του είναι πλούσια σε νέκταρ ότι πρέπει για να γονεψουν τα μελισσακια μας, σπάνια σε καλές χρονιές μπορεί να δώσει και τρύγο.
Έτσι μετά τη Μαρτίνα μπαίνουμε ουσιαστικά στους ανοιξιάτικους χειρισμούς από τους οποίους εξαρτάται ο καλοκαιρινός μας τρύγος στο θυμάρι.

Kαλές Απόκριες !

Η Σκύρος είναι έτοιμη να γιορτάσει την Αποκριά, ευτυχώς ο καιρός γαλήνεψε και θα βοηθήσει τους γέρους, τις κορέλες, τους φράγκους, την τράτα, να δονήσουν το νησί.
Καλά να περάσετε όλοι και Χρόνια Πολλά.
Συνάδελφοι γιορτάστε τον ερχομό της Άνοιξης!

γεννητούρια

Αυτό το τριήμερο είχαμε μεγάλη κακοκαιρία με πολλές βροχές και πολύ κρύο, νεκρά ρυάκια ξαναζωντανεύουν η γη βάλτωσε κάνοντας χαρούμενους τους μελισσοκόμους μια και περιμένουμε μια καλή άνοιξη μετά το τόσο νερό που έριξε στο νησί μας. Μάλιστα το βουνό μας (Κόχυλας) έπιασε και χιόνι στα ψηλά πράγμα το οποίο μας δίνει μεγάλη χαρά.


Εκεί στο βουνό ζούσε και ζει το σκυριανό άλογο από αρχαιοτάτων χρόνων. Τα άλογα τα χρησιμοποιούσαν το καλοκαίρι στις γεωργικές εργασίες και το φθινόπωρο τα άφηναν πάλι ελεύθερα στο βουνό όπου ξεχειμωνιάζαν σε δύσκολες συνθήκες χαμηλής θαμνώδης βλάστησης και πετρώδες έδαφος, όταν πλησίαζε το καλοκαίρι ο κάθε ιδιοκτήτης μάζευε το άλογο του το οποίο το ξεχώριζε από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ή από σημάδι στο αυτί.
Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν δύσκολες, η αναπαραγωγή δεν ήταν ελεγχόμενη πράγμα το οποίο δημιούργησε προβλήματα μια και οι επιβήτορες μπορεί να ήταν και γαϊδούρια οπότε μειωνόταν ο αριθμός των καθαρόαιμων.
Τα τελευταία χρόνια κάποιοι ιδιοκτήτες σε συνεργασία με το δήμο φροντίζουν τα ζώα όλο το χρόνο παρέχοντας στάβλο τροφή και ιδιαίτερη περιποίηση. Έτσι κάνουν και ο Στάθης με την Αμάντα και στο στάβλο τους φιλοξενούν 14 αλογάκια. Προχθές το βράδυ λοιπόν μέσα στη βροχή μας περίμενε μια έκπληξη, η Μαρίκα γέννησε! Ένα υγιέστατο πουλαράκι που έδωσε μεγάλη χαρά σε όλους μας.
Πολύ σημαντική η δουλειά των παιδιών μια και συνεισφέρουν στη διατήρηση της μοναδικής παγκοσμίως ράτσας του σκυριανού αλόγου.

Ξεκινάμε!

Αυτές τις μέρες έχω κάνει τις πρώτες σοβαρές επιθεωρήσεις για το νέο έτος. Ο Γενάρης μας έκανε κάποιες βροχές και κρύα αλλά και πάλι δεν έχουμε καταλάβει χειμώνα όπως τον γνωρίζαμε κάποτε. Την τελευταία εβδομάδα μάλιστα με τους νοτιάδες έχουμε και ζέστη (μάλλον είναι οι αλκυονίδες).
Οι παραπάνω παρατηρήσεις αποδεικνύονται και στη φύση και στα μελίσσια, υπάρχουν κάποιες υπερβολικά πρώιμες ανθοφορίες όπως για παράδειγμα αυτή της ασφάκας! Τα μελίσσια έχουν κρατήσει κηφήνα! πράγμα το οποίο δεν μου έχει ξανασυμβεί παράλληλα δουλεύουν συνέχεια φέρνοντας πιο πολύ μάλλον μελιτώματα πεύκου πράγμα το οποίο με ανησυχεί λίγο μια και τα μελίσσια δεν ξεκουράζονται, βέβαια οι μάνες έχουν ξεκινήσει σιγά σιγά να γονεύουν και οι σκέψεις για τη φετινή στρατηγική τρέχουν καθημερινά στο μυαλό μου.
Εύχομαι ο Φλεβάρης να έχει βροχές και μακάρι να χιονίσει!