Saturday 12 July 2008

Καιγόμαστε!

Καίγεται το μισό από το πευκοδάσος της Σκύρου. Δεν έχω να πω τίποτα άλλο, συναισθήματα οργής, θυμού και απογοήτευσης.

12 comments:

Σπύρος Σφήκας said...

Φίλε Λάμπρο κουράγιο θα περάσει και αυτό και η μητέρα γη θα αρχίσει με τις πρώτες βροχές το έργο της.
Πάντος εγώ τον Άυγουστο θα έρθω στην όμορφη Σκύρο!!!

skyrianbee said...

Φιλε Σπυρο καλως να μας ερθεις, παντως δεν αντεχω την αντιμετωπιση ρουτινας στις φωτιες. Οσο για τις βροχες δεν ξερω τι γινεται στη Ναυπακτο παντως εδω στο νησι ειναι πολυ δυσκολες και τα τελευταια χρονια υποφερουμαι απο τη ξηρασια.

markos aliprantis said...

Λάμπρο πάλι οι οικοπεδοφάγοι λες να χτύπησαν;
Κρίμα ρε φίλε 6000 σρέματα είπαν.Κάηκαν και μελίσσια;

skyrianbee said...

Ευτυχώς δεν κάηκαν μελίσσια γιατί τα περισσότερα μελίσσια είναι στα θυμάρια τέτοια εποχή στην άλλη άκρη του νησιού, το θέμα είναι ότι χάθηκε σημαντικός μελισσοκομικά τόπος με πεύκα, ρείκια, κουμαριές κ.α. Προσωπικά ήταν ο τόπος όπου πήγαινα μετά το θυμάρι τώρα τον Αύγουστο και επίσης ο τόπος όπου διαχείμαζα. Αστα Μαρκο έχω πάρει ανάποδες είμαστε που είμαστε χάλια, τώρα τα πράγματα δυσκολεύουν κι άλλο. Εγω πάντως πιστεύω ότι είναι εμπρησμός, 8 μποφόρ ξεροβορι είχαμε, δεν εσβηνε με τίποτα η φωτιά, άρα τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια.

Beekeeper said...

κουραγιο θελει και αναδασωση. Δεν μπορεις να κανεις κατι αλλο
υπομονη

pispirigos21 said...

H φυση θα κανει σιγα σιγα και παλι την καμενη γη δασος.Προσοχη θελει ο ανθρωπος που θα προσπαθηση να την κανει εξοχικα.Λαμπρο καλη δυναμη και θα βρεις μια λυση μην σε παιρνει απο κατω

witchofdaffodils said...

καταλαβαίνω την οργή σου..
Το πευκοδάσος ξαναγίνεται σχετικά εύκολα (αν το αφήσουν). Υπομονή.

ελπίζω να μην ειχατε απώλειες απο τα υπέροχα αλογάκια σας..

Beekeeper said...

ontos.. lathos ataka i anadasosi. Perifrourisi thelei.. na min pane gia xtisimo, voski klp

skyrianbee said...

Καλά η βόσκηση είναι αναπόφευκτο, για το ότι πρέπει να έχουμε το νου μας συμφωνώ, πάντως ακόμα καίει η φωτιά. Το πρόβλημα είναι πως ήμασταν κακομαθημένοι εδώ με τις φωτιές, ποτέ δεν είχαμε φωτιά τέτοιου μεγέθους στο πευκόδασος και γι αυτό μας έχει κακοφανει. Σας ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον που δείξατε.

μελονικος said...

Σε 15 χρόνια θα είναι ένα υπέροχο πευκόδασος.
Και μην σας φαίνονται πολλά γιατί στη φύση τα πάντα έχουν τον χρόνο τους.
Μελισσοκομικά θα έχει ενδιαφέρον από του χρόνου.
Ανθονομές βέβαια.
(τις καλύτερες αποδόσεις τις έχουν τα καμένα.
Προσοχή από την υπερβόσκηση και τους οικοπεδοφάγους.
Μεγάλη απειλή είναι και η αναδάσωση.
Μπίζνες.

μελονικος said...

Σε 15 χρόνια θα είναι ένα υπέροχο πευκόδασος.
Και μην σας φαίνονται πολλά γιατί στη φύση τα πάντα έχουν τον χρόνο τους.
Μελισσοκομικά θα έχει ενδιαφέρον από του χρόνου.
Ανθονομές βέβαια.
(τις καλύτερες αποδόσεις τις έχουν τα καμένα.
Προσοχή από την υπερβόσκηση και τους οικοπεδοφάγους.
Μεγάλη απειλή είναι και η αναδάσωση.
Μπίζνες.

Μάντης Τειρεσίας said...

Φίλε Λάμπρο,
επειδή εκεί που μένω (Καλλιτεχνούπολη Ραφήνας) είμαστε κατακαμένοι (κάθε 5 χρόνια μπαίνει και μια φωτιά) και η τελευταία φωτιά (2005) πέρασε μέσα απο το οικόπεδό μου και παραλίγο να μου κάψει το σπίτι έχω να σου πω το εξής : βλέποντας την φωτιά να πλησιάζει και απογοητευμένος φυσικά απο την ετοιμότητα της κρατικής μηχανής (φυσικά λόγω της φωτιάς είχαν καεί κολόνες της ΔΕΗ με αποτέλεσμα να μην λειτουργούν οι αντλίες που έστελναν νερό σε όλο τον οικισμό), βλέποντας γεροντάκια με τα κλαδιά στα χέρια να αντιμετωπίσουν μια πραγματικά "ανώτατη" δύναμη και συνειδητοποιώντας πως με 8 μποφώρ δεν είναι καιρός για αστεία και παιχνίδια με τον πύρινο γίγαντα, πήρα ΟΛΗ μου την οικογένεια (την γυναίκα μου, τον μεγάλο μου τότε εξάχρονο και τον νεογένητο τότε γιό μου) και φύγαμε άρον-άρον.

Με αυτά λοιπόν έχω να σου πω το εξής :
σε καταλαβαίνω πέρα ως πέρα όταν μυλάς για θυμό, οργή και απογοήτευση αλλά το μεγαλύτερο αγαθό που δαμάζει οποιονδήποτε γίγαντα είναι η ανθρώπινη φύση (είτε η δική μας είτε των διπλανών μας) και αυτή είναι που πρέπει να προασπιζόμαστε και για αυτήν να πολεμάμε.
Αλλωστε ο άνθρωπος θα το ξαναφτιάξει το δάσος ή θα το κόψει κομματάκια να το πουλήσει (το πιθανότερο για εμένα, μιας και άνέκαθεν είμασταν τα δουλικά της Ευρώπης και ξεπουλούσαμε οτιδήποτε όμορφο έφτιαχνε αυτός ο τόπος).

Ετσι, πιστεύω πως οι αλήτες που έβαλαν την φωτιά δουλεύουν για συμφέροντα σκοτεινά που σε λίγο καιρό με την ανέχεια της πολιτείας θα ξεπουλήσουν πέτρα-πέτρα όλο τον φυσικό μας πλούτο στους φεουδάρχες και πλουτοκράτες Ευρωπαίους.

Φυσικά αυτά ισχύουν μόνο στο Γιουνανιτσάν, μιας και είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη μαζί με την Αλβανία ίσως που δεν διαθέτει κτηματολόγιο (και έτσι διακριτούς τίτλους και ιδιοκτησίες) εκτός ίσως απο μερικές εξαιρέσεις (βλέπε Κέρκυρα και ρώτησε κάποιον Κερκυραίο απο πότε έχει να μπει φωτιά στο πανέμορφο νησί του).

Αυτά και πραγματικά....
συντροφικά και φιλικά.